Negocjacje umów sprzedaży/dystrybucji

Sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej realizowane są przez dwa odrębne przedsiębiorstwa – sprzedawcę i dystrybutora (ustawowy wymóg rozdzielenia działalności dystrybucyjnej od działalności obrotowej i wytwórczej).

Konsument może zatem zawrzeć dwie odrębne umowy: umowę sprzedaży ze sprzedawcą oraz umowę o świadczenie usług dystrybucji z dystrybutorem. Energia elektryczna może być także dostarczana odbiorcy na podstawie jednej umowy, tj. umowy kompleksowej, zawieranej ze sprzedawcą. Taka umowa jest powszechnie stosowana w obrocie konsumenckim.

Na podstawie tej umowy sprzedawca dokonuje sprzedaży energii elektrycznej i zapewnia dostarczenie tej energii konsumentowi przez dystrybutora.

Decyzja o zakupie energii od sprzedawcy A, B lub C ma o wiele mniejszy wpływ na wysokość kosztu jaki ponosi firma, niż jej decyzje dotyczące momentu i sposobu zakupu, czy też ewolucja regulowanej części ceny (dystrybucja i podatki).

W miarę dojrzewania rynków, zmieniają się rodzaje umów jakie mogą być zawierane ze sprzedawcami energii. Odchodzi się od umów na ceną ustalaną jednorazowo na rzecz umów umożliwiających ustalanie finalnej ceny za pomocą wielu transz uśredniających końcowy wynik.

W każdym przypadku rynki mogą zaoferować umowy na zakup energii idealnie dopasowane do potrzeb Twojej organizacji. Oferta z najniższą marżą sprzedawcy dodawaną do ceny hurtowej może nie być już tak dobra po dokładnej analizie. Jesteś pewny, że taka oferta nie zawiera ukrytych kosztów związanych z ograniczeniami wolumenowi lub niekorzystnymi warunkami płatności?

Niektóre oferty będą odpowiadać Twoim potrzebom cenowym i zarządzaniu ryzykiem bardziej niż inne. Skontaktuj się z Nami!

• strony umowy,
• miejsce dostarczenia energii do konsumenta,
• ilość tej energii w podziale na okresy umowne,
• moc umowną, sposób jej zamawiania oraz warunki wprowadzania jej zmian,
• cenę lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach,
• warunki wprowadzania zmian tej ceny i grupy taryfowej,
• długość trwania okresu rozliczeniowego i możliwości jego zmiany,
• sposób prowadzenia rozliczeń,
• sposób ustalania bonifikaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi konsumentów,
• odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy,
• okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania,
• informację o prawach konsumenta, w tym sposobie wnoszenia skarg i rozstrzygania sporów,
• informację o możliwości uzyskania pomocy w przypadku
wystąpienia awarii urządzeń, instalacji lub sieci elektroenergetycznej,
• informację o miejscu i sposobie zapoznania się, z mającymi zastosowanie, obowiązującymi taryfami, w tym opłatami za utrzymanie systemu elektroenergetycznego,
• informację o sposobie postępowania w razie utraty przez konsumenta możliwości wywiązywania się z obowiązku zapłaty za dostarczoną energię elektryczną lub usługi związane z jej dostarczanie
•parametry jakościowe energii elektrycznej i standardy jakościowe obsługi odbiorców, oraz sposób ustalania bonifikat za ich niedotrzymanie,
• odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy,
• okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania,
• informację o sposobie postępowania w razie utraty przez konsumenta możliwości wywiązywania się z obowiązku zapłaty za dostarczoną energię elektryczną, lub usługi związane z jej dostarczaniem.

Umowa o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej powinna zawierać co najmniej postanowienia określające:
• moc umowną, sposób jej zamawiania i warunki wprowadzania jej zmian,
• ilość przesyłanej energii w podziale na okresy umowne,
• miejsca dostarczania energii do sieci i jej odbioru z sieci,
• długość trwania okresu rozliczeniowego i możliwości jego zmiany,
• warunki zapewnienia niezawodności i ciągłości dostarczania energii,
• stawki opłat lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach oraz warunki wprowadzania zmian tych stawek i grupy taryfowej,
• sposób prowadzenia rozliczeń,
• wybranego przez konsumenta sprzedawcę energii elektrycznej,
• sprzedawcę rezerwowego, oraz zgodę konsumenta na zawarcie przez dystrybutora umowy sprzedaży z tym sprzedawcą w imieniu i na rzecz konsumenta, Urząd Regulacji Energetyki8
sprzedawcy rezerwowego, albo wybrany sprzedawca rezerwowy nie będzie mógł realizować rezerwowej umowy sprzedaży/kompleksowej, rolę tę będzie pełnić sprzedawca z urzędu.

Zgodnie z przepisami ustawy – Prawo energetyczne, warunki rozwiązania umowy określone są przez strony w umowie. Strona umowy może ją rozwiązać poprzez złożenie pisemnego oświadczenia o jej wypowiedzeniu. Umowa ulega rozwiązaniu z ostatnim dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym oświadczenie konsumenta dotarło do przedsiębiorstwa energetycznego (np. jeżeli oświadczenie konsumenta wpłynie do przedsiębiorstwa 15 września, to umowa rozwiąże się 31 października). Konsument może wskazać późniejszy termin rozwiązania umowy.

W przypadku:

•  umowy na czas nieoznaczony (nieokreślony)
  Konsument może wypowiedzieć umowę zawartą na czas nieoznaczony bez ponoszenia kosztów składając do przedsiębiorstwa energetycznego pisemne oświadczenie. Jest natomiast zobowiązany pokryć należności za energię elektryczną oraz świadczone usługi dystrybucji;
• umowy na czas oznaczony (terminowej)
  Konsument może wypowiedzieć umowę zawartą na czas oznaczony, bez ponoszenia kosztów i odszkodowań innych niż wynikające z treści umowy, składając do przedsiębiorstwa energetycznego pisemne oświadczenie. Innym sposobem rozwiązania umowy jest zawarcie przez strony porozumienia o jej rozwiązaniu, w którym strony określają datę rozwiązania tej umowy.